اُداسیاں کیوں بے وجہ اے وحشتاں تیڈے شہر وچ

اُداسیاں کیوں بے وجہ اے وحشتاں تیڈے شہر وچ

توں گئیں نکھڑیاں گئیاں اے رونقاں تیڈے شہر وچ

میڈی بے کَسی کتاب دا کوئی ورق تئیں پڑھیا نیں

ہے کیا خبرمر گئیاں کتھاں اے خاہشاں تیڈے شہر وچ

گریبان تئیں ہتھ چاتے گئے سَو تان تھئے میڈی زات تے 

میڈے سادہ تن لباس تے پیاں بارشاں تیڈے شہر وچ

او غریب خستہ حال ہن جیرھے وستئیں مقیم ہن

او کیا خبر کیوں سہے گئے اے تُہمتاں تیڈے شہر وچ

اتھاں لوک وکدے آ ڈیٹھے اتھاں تاجریں دی نیں کمی

ہر شخص دیاں لگدیاں آ ڈیٹھیاں اے قیمتاں تیڈے شہر وچ

میکوں یاد ہے اوں ماضی وچ میڈے خاب کئی رُلین کیویں

کیا کیا دفن میڈا تھئے میں کیا ڈساں تیڈے شہر وچ

کیتین جیرھاں سکھیاں اِتھو دل کوں کڈاں آندیاں اے ہن

بہوں بہوں ملین لوکیں کولوں محبتاں تیڈے شہر وچ

کہیں آگئیوں کم بَل کرائیں تیڈے نہ سہی تیڈے شہر دے 

روشن صدا رہون ایویں اے روشنیاں تیڈے شہر وچ

کلام ۔۔۔روشن ضمیر